Poniżej część zaleceń dotycząca surfaktantu. LISA w natarciu, kibicuję 🙂
Silne zalecenia
Noworodki z ZZO powinny otrzymać surfaktant pochodzenia zwierzęcego.
(A1, wysokiej jakości dowody, silne zalecenie).
Strategia wczesnego ratunkowego surfaktantu powinna być standardem, ale są sytuację, kiedy surfaktant powinien być podany na sali porodej, np. jeśli intubacja jest konieczna do stabilizacji.
(A1: wysokiej jakości dowody, silne zalecenie)
Początkowa dawka 200mg/kg poraktantu alfa jest skuteczniejsza w terapii raunkowej niż 100 mg/kg poraktantu alfa lub 100 mg/kg beraktantu
(A1: wysokiej jakości dowody, silne zalecenie).
Słabe zalecenia
Należy podać drugą, a nawet trzecią dawkę surfaktantu w przypadku dowodów na rozwijający się ZZO, takich jak utrzymujące się wysokie zapotrzebowanie na tlen, a pozostałe przyczyny zostały wykluczone
(A1: wysokiej jakości dowody, silne zalecenie).
Noworodki z ZZO powinny otrzymać ratunkowy surfaktant na wczesnym etapie choroby. Sugerowny protokół zakłada leczenie dzieci, które pogarszają się mimo zastosowania FiO2 > 0,30 i CPAP przynajmniej 6 cm H2O
(B2: średniej jakości dowody, słabe zalecenie).
LISA jest preferowaną metodą podaży surfaktantu u spontanicznie oddychających noworodków na CPAP, pod warunkiem doświadczenia lekarza z tą techniką
(B2: średniej jakości dowody, słabe zalecenie).