Orthopnoe: definicja dla medyków

Orthopnoe to taka sytuacja, w której pacjentowi jest tym bardziej duszno im bardziej się położy. Dlaczego?

Najczęściej przyczyną jest niewydolność serca, a konkretnie lewej komory. Lewa komora za słabo odbiera krew z płuc, w naczyniach płucnych rośnie ciśnienie hydrostatyczne, które wypycha wodę z naczyń do pęcherzyków płucnych. To upośledza ich podstawową funkcję czyli wymianę gazową, prowadząc do niedoboru tlenu i duszności.

Jeżeli klatka jest wyżej niż reszta ciała, woda zbiera się poniżej, czyli w jamie brzusznej i kończynach dolnych. Po położeniu się ciśnienia się wyrównują i płyn ochoczo przemieszcza się do pęcherzyków płucnych, pogarszając duszność.

1 thought on “Orthopnoe: definicja dla medyków”

  1. Pingback: Niewydolność serca do diagnostyki [Lekarski Egzamin Końcowy, ChW, Pyt. 31] – Krzysztof Wernicki

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *