Sprawnie ogarnij anafilaksję u dziecka

Dzieci to problem. Ekhm. wyzwanie. Te własne i te w pracy.

Błędy w postępowaniu ważą wielokrotnie więcej, bo mogą zniweczyć wiele potencjalnych lat życia, nie wspominając o zrozpaczonych rodzicach.

Pamiętam jak próbowałem w stresie obliczyć dawkę noradrenaliny we wlewie ciągłym u dziecka z urazem głowy i hipotensją. Koszmar, nie umiałem trzeźwo myśleć, a co dopiero skutecznie liczyć.

Dlatego dawkowanie powinno być maksymalnie proste. Nie cierpię tych nieszczęsnych przedziałów wiekowych i wagowych, np. dziecku do 15 kg podasz 5mg diazepamu, ale powyżej tej wagi, już 10mg. I ja rozumiem, że to wynika ze standardowych dostępnych opakowań (5 lub 10mg), i że trzeba gdzieś postawić granicę, ale ja czuję się z nią tak źle jak pierwsza osoba pod kreską na liście zdających.

Taka sama sytuacja jest z dawkowaniem adrenaliny w anafilaksji. Jest kilka standardowych ampułkostrzykawek i dlatego możesz gdzieś spotkać dawkowanie oparte na przedziałach wagowych lub wiekowych. Na szczęście dla adrenaliny rozcieńczanej samodzielnie obowiązuje dokładnie ta sama dawka co przy zatrzymaniu krążenia czyli 10 mcg/kg¹. Łatwo zapamiętać.

A co jeśli musimy użyć ampułkostrzykawki jakimś cudem mamy dwie do wyboru? Równamy w górę. Czyli jeśli mamy dziecko ważące 25 kg to użyjemy dawki 0,3 mg a nie 0,15 mg².

Oczywiście u dzieci obowiązują też podobne zasady postępowania we wstrząsie anafilaktycznym, które opisałem u dorosłych, czyli tlen, płyny i powtórka adrenaliny po 5 min¹. Na skuteczność sterydów i klemastyny dowodów nie znalazłem

W poście o dorosłych wspominam też o dożylnych mikrobolusach adrenaliny, ale niestety nie ma ich standardowego dawkowania. Najczęściej używane jest 1 mcg/kg, ale bywają używane dawki 10 razy mniejsze i 10 razy większe³.