Lekarski Egzamin Końcowy. Baza pytań. Choroby wewnętrzne.
Zmiany w EKG obserwowane w hiperkaliemii to klasyczne pytanie, na które odpowiedź znać po prostu trzeba. Nie tylko dlatego, że wraca jak bumerang na różnych testach, ale przede wszystkim jest ono w 100% kliniczne. Takie zmiany trzeba umieć rozpoznać i odpowiednio na nie zareagować (i tu, uwaga, spoiler: trzeba podać wapń). Oto nasze pytanie:
Pytanie nr 7
Charakterystycznymi nieprawidłowościami w zapisie EKG w przebiegu hiperkaliemii są:
1) obniżenie odcinków ST;
2) spłaszczenie załamków P;
3) skrócenie odstępów QT;
4) wzrost amplitudy i zwężenie załamków T;
5) wzrost amplitudy i szerokości załamków U.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,2,4,5.
B. 1,4,5.
C. 3,4,5.
D. 2,3,4.
E. 2,4.
Zmiany w EKG w hiperkaliemii narastają stopniowo, w zależności od poziomu potasu. Na początek możemy spodziewać się zwężenia i wzrostu amplitudy załamków T. Dlaczego? Załamek T reprezentuje repolaryzację a ta zachodzi w hiperkaliemii szybciej i gwałtowniej przez co załamek T jest bardziej szpiczasty. Węższe T przełoży się na cały odstęp QT, który się skróci.
Następnie, przy dalszym wzroście poziomu potasu, zaobserwujemy zmiany w depolaryzacji przeciwne do tych w repolaryzacji. O ile repolaryzacja szła sprawniej, depolaryzacja idzie jak po grudzie. Załamek P reprezentujący depolaryzację przedsionków poszerzy się i spłaszczy, aż w ekstremalnych przypadkach zniknie całkowicie. Razem z załamkiem P wydłuży się odstęp PQ. Na skutek komorowych zaburzeń przewodzenia poszerzy się zespół QRS.
Wysoki poziom potasu nieuchronnie doprowadzi do zatrzymania krążenia. Hiperkaliemia kojarzy się z asystolią. Z resztą roztwór wykorzystywany w kardiochirurgii do zatrzymania akcji serca czyli kardioplegina zawiera między innymi właśnie potas. Niemniej jednak możemy napotkać również inne zaburzenia rytmu łącznie z migotaniem komór.
Moim zdaniem w naszym pytaniu o EKG w przebiegu hiperkaliemii poprawna będzie następująca odpowiedź:
Pytanie nr 7
Charakterystycznymi nieprawidłowościami w zapisie EKG w przebiegu hiperkaliemii są:
1) obniżenie odcinków ST;
2) spłaszczenie załamków P;
3) skrócenie odstępów QT;
4) wzrost amplitudy i zwężenie załamków T;
5) wzrost amplitudy i szerokości załamków U.
Prawidłowa odpowiedź to:
A. 1,2,4,5.
B. 1,4,5.
C. 3,4,5.
D. 2,3,4.
E. 2,4.
Nieprawidłowe odpowiedzi czyli obniżenie odcinka ST i wzrost amplitudy i szerokości załamków U są cechą hipokaliemii.